Çakal Şiiri - Maruf Özülkü

Bu şiirimi, çakallara, çakallık düşleyip fırsat kollayanlara ve beceremediği için çakallık yapamayanlara gönderiyorum...

Çakal

Dümdüz yolda şaşar takılırdınız
Ula siz ne ara çakal oldunuz?
Yaslanmaktan doğrulmazdı sırtınız
Ula siz ne ara çakal oldunuz?

Israrsız sofraya buyurmazdınız
Arınızı hangi taşla ezdiniz?
İzzetten vakardan çok mu bezdiniz
Ula siz ne ara çakal oldunuz?

Yerdeki paraya dokunmazdınız
Her şeyiniz oldu niye azdınız?
Hak etmeden hakedişler yazdınız
Ula siz ne ara çakal oldunuz?

Azı bulup çok gibi sayardınız
Kafanızı neye çarpıp yardınız?
Aklınızı üç kuruşa kardınız
Ula siz ne ara çakal oldunuz?

Vicdan meta gibi gelse pazara
Size almak için toplarız para
İki cihanda da yüzünüz kara
Ula siz ne ara çakal oldunuz?

Bir zamanlar sen de tıfıldın dede
Hayatın gizemi iki perdede
Gün her akşam üstümüze sönmede
Ula siz ne ara çakal oldunuz?

İstersen dön geri kapılar açık
İster merdiveni üçer beşer çık
Hele bir mola ver düşün azıcık
Ula siz ne ara çakal oldunuz?