Çak Kibriti Yakalım Şiiri - Hakan Kurtaran

ÇAK! KİBRİTİ YAKALIM
====================

Nabzım atar elinde, tutup yere çöndürdün,
Bir bakışla kalbimi, viraneye döndürdün.
İtfaiye gelmeden, yangınımı söndürdün,
__Yerde işler karıştı, yükseklere çıkalım,
__Sessiz kalmış tüm diller, suskunluğu yıkalım.

Ateşlerde demledim, damardaki kanımı,
A grubu pozitif, hayat verir canımı,
Saf enerji sevgidir, kaplar hep sol yanımı,
__Gürledi yerler gökler, şimşek gibi çakalım,
__Yüreğimiz ıslakken, nehir olup akalım...

Etrafımda dönerek, yolda yaya yürürler,
Güneşin batmasıyla, her tarafa bürürler,
Her yerinden kırılmış, kalemimi görürler,
__Bakamadım kendime, çok uzamış sakalım,
__Seven kalpler beklemez, gel yüzüğü takalım.

Şok dalgalar geçerken, gözlerinde çözüldüm,
Okyanuslar dar geldi, kuşlar gibi süzüldüm,
Altın kafes bu dünyam, yokluğunda üzüldüm,
__Ayrılamaz sevenler, beynimize sokalım,
__Misk-i amber sürülmüş, yârim temiz kokalım.

Hızla geçmiş bu zaman, beşer onar atlanmış,
Elyaflarla sarılıp, hasret ile tatlanmış,
Duygu yükü ağırdır, özlemine katlanmış,
__Limon gibi sarartıp, tüm suyunu sıkalım,
__Aşk haini bulursak, tutup hapse tıkalım.

Nokta gibi hep tekim, haydi bir bak yüzüme,
Sensin hayat sigortam, artık inan sözüme,
Çekil korku duvarı, biz gideriz çözüme,
__Sallanıyor bu dünya, gel! Karşıdan bakalım,
__Kalp krizi denmesin, çak! Kibriti yakalım.

H.HakanKURTARAN
20.03.2012 Aydın
• Şiirinizi Düzenlemek İçin Tıklayın.