Cahit Zarifoğlu Şiirleri - Şair Cahit Za ...

Çocuklarımızla
Atlara biniyorduk

Dönüp bakarken geçmişe - kumandalı
Atlara biniyorduk
Benim çok çocuğum oldu

Batıyla doğu arasında
Bir ekmek hattında
Elinde bir çift yün çorap
Gördüm onu bir avrupalı gibi geçiyordum oralardan

Elinde bir çift yün çorap

Bir sesti öyle
Kıskıvrak bir zaman urgan gibi boynuna dolalı

Belleten
Heheyleyen
Höreleyen

İlim diye bağlansa boynun
Secdeye gecikir alnın

Konuşsan dilin uzar
Yalan olur gıybet yürür

İlk teksif harbin kazdığı çukurlara
Adım başında ğöğsü parçalanmış gözleri hâlâ canlı bir ceset
Enerji geliyor elektrik kaynıyor sulardan
Toprak insan
Karmaşık soru bir çabuk cevap
Kimbilir nasıl çikilotalarını yarıda bırakacaklar

Bir şair olmak istedim
İslam hartasında
Baltalarını
Ortak çarşılara götürüp pazarlayan

Şu gonca

Ağlıyorsun ha insan oğlu
Daha ısınmadı silah

Namluları sabahlıyor bir gece istekden bir şey
avlıyorsun

Ayak bileklerimden bir de tutup sözüm ona
Ellerimle de duyarak basıyorum toprağa
Deli deprenişlerin köpüğüyüm yoksa
Ne hah yerleşip oturdum
Ne bir ayak yeri eşeledim
Ne bir dam aradım başımda

İnsanın delikanlılığı üzerine konuşalım
Parmağıyla bir zincir sallayarak geçiyor önümüzden

Bu bir müzik
De ki balyozlanan kaburgalar
İşkence odaları hayır diyorum ki

Başımın hemen üstü tufan
Maddede bir başka madde

Kara haberler var size
Nehirler lanet akıtıyor denizlere