Hiç birşey demeden,
sebepsiz,
gitti ardına bile bakmadan.
Cahilliğine verdim,
çocuksu kalbine, gelmeyi öğrettiğim kadın,
gitti ardına bile bakmadan.
Üşüdüm,üşüttüm,
kalbimin bütün pencerelerini perdesiz bıraktım,
kırdım bütün camları, parçalandı bütün duygular,
o ne gidişti öyle yüreğim hala kan revan,
sevmeyi öğrettiğim kadın,
sevgiyi bırakıp gitti bende.
ardına bile bakmadan.
Madem gitmeyi seçtin mani olamam.
Git sevgili,
Cahilliğime ver uğruna akan gözyaşlarımı,
cahilliğimin gidişine küfrüydü,
söve söve izledim gidişini,
ana avrat sevmiştim işte,
cahildim affeyle...
Erkan İpek
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta