Hiç birşey demeden,
sebepsiz,
gitti ardına bile bakmadan.
Cahilliğine verdim,
çocuksu kalbine, gelmeyi öğrettiğim kadın,
gitti ardına bile bakmadan.
Üşüdüm,üşüttüm,
kalbimin bütün pencerelerini perdesiz bıraktım,
kırdım bütün camları, parçalandı bütün duygular,
o ne gidişti öyle yüreğim hala kan revan,
sevmeyi öğrettiğim kadın,
sevgiyi bırakıp gitti bende.
ardına bile bakmadan.
Madem gitmeyi seçtin mani olamam.
Git sevgili,
Cahilliğime ver uğruna akan gözyaşlarımı,
cahilliğimin gidişine küfrüydü,
söve söve izledim gidişini,
ana avrat sevmiştim işte,
cahildim affeyle...
Erkan İpek
Sen Deniz Feneri
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Devamını Oku
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta