Bir çocuk düşlerinden vurulur bugün
Bir çocuk yarınlarından katledilir
Bir çocuk ki apak elleri güneşe dönük
Güneşi solmuş gezegenimin
Vicdanı yok....
Düşlerin yarınların ve de güneşin çocuklara bir dünya borcu var
Bir dert ki geceyi böler
keskin bir bıçak darbesi
Yokluk’tur belki de en zoru
ömrün en son evresi
Gözlerimde gözleri
bir nehir gözyaşı
Gözlerinin karasında eski sevişlerinden kalma bir buğu.
Gittikçe simgeleşen
İttikçe derinleşen.
Bir hançer düşler sevmeler
Bir çizgi
Bir bulutun arkasına gizlenmiş umut
İnanç zaptedilmiş öylesi
Geçmiş anılar kaydında
Öteleye öteleye yok edilir
Rüzgar kıymık kıymık edilir düşümde
Bir kıvılcım esintisi eşliğinde
Bir rüzgar eser
Canda yaprak durmaz
Savrulur bir ömürden başka ömürlere
Bir rüzgar eser
Canhıraş bir feryat koparır yürek
Güneşi umursamaz
Ay'ı sevmez
Kelimelere itimat etmez oldum
Bir toprak
Bir rüzgar
Bir yazın bitişi
Bir kışın başlangıcıdır
Bu aklaşmış saçlarım.
Zaman,
Acı,
Sessiz....
Kendi özgün deliliğim sayesinde
Eşi görülmedik bir yer kürede
Sevilesi mümkün olmayan insanlığa
Bağışlanası umutlar yağdıracağım
Kendi özgün deliliğim sayesinde
Eşi görülmedik bir zulme papatyalı anlamlar yükleyeceğim
Eksik bir şey var
Yüreğimin kuytu köşelerinde gizlenen
Susmalarda hıçkıranan
Sözcüklerde kıt kanaat
Eksik bir şey var
Bitimsiz bir acı
Hezimete uğramış bir can
Suskunluk tek yarenlik edeni
Bir hayal-i gölge erişilmez
Öyle uzaktan ufuktan
Sızar ıssız yüreğe.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!