Çağrıştırmayışım Şiiri - Ersin Kurt

Efkârlanmadıkça şarkı dinlemiyorum
Yemek yemediğim oluyor pazar akşamları
Karanlıkta öyle boş boş dolaşıyorum
Kahkahalarını anımsar gibi oluyorum, yok, nafile
Sanki sana benzeyen her şey hızla şekil değiştiriyor.
Oradan oraya deli gibi koşturuyorum mesai çıkışlarında
Bir reklam panosunda görebilir miyim diye gözlerini
Dalgınlığımda bir kız çocuğu geçiyor yanımdan
Tutup ona monte etmeye çalışıyorum kalbini
Ve elleri olağanca hızla kirleniyor
Yok, olmuyor
Hiçbir yarım kalmışlık, artık çağrıştırmıyor seni.