Çağrı "bir uyanış daveti" Şiiri - Tankut ...

La ilahe illallah…
Muhammedün Resulullah…
Bir sözle başlar her şey.
Bir cümleyle doğrulur insan.
Bu sadece dilde söylenen değil,
Hayatı hizaya sokan yemindir.
Ey bugün Müslümanım deyip
Zulmü ekrandan izleyen
Ey mazlumun çığlığını
Beni aşar diye susturan
Bu kelime senin omzuna sorumluluk yükler,
Sadece secdede değil,
Ayağa kalkman gereken yerde de…
Kur’an sorar bize
“Size ne olduda
Allah yolunda ve "rabbimiz,bizi halkı zalim olan bu şehirden çıkar ,bize sahip gönder, bize katından bir yardımcı yolla"diyen çaresiz erkeler, kadınlar ve çocuklar uğrunda savaşmıyorsunuz ?
Bu ayet,
Sadece Bedir’e inmedi.
Bu ayet,
Bugün hâlâ bize konuşuyor.
Çocuklar bombaların altında büyürken,
Anneler evlatsız sabaha uyanırken,
Bir Müslüman nasıl susar
Bir Müslüman nasıl alışır
Resulullah buyurdu
“Sizden kim bir kötülük görürse
eliyle düzeltsin,
gücü yetmezse diliyle,
ona da gücü yetmezse kalbiyle buğz etsin.”
Kalbi bile sızlamayana
Bu kelime ağır gelir.
Bir ses yükselir o zaman içimizden,
Önce titrek,
Sonra gür
Allahu Ekber
Bu tekbir
Silah değil,
Uyanıştır.
Bu tekbir
Nefse karşı açılan savaştır.
Sahabe böyle yürüdü.
Haksızlığa susmadı,
Mazluma sırtını dönmedi.
Bir lokmayı paylaştı,
Bir yarayı sardı,
Bir ümmeti ayağa kaldırdı.
Ayet hatırlatır
“Zulmedenlere meyletmeyin,
sonra size ateş dokunur”
Susmak da bazen meyletmektir.
Görüp de görmemek,
Bilip de konuşmamaktır.
Tekbir yükselir bir daha
Allahu Ekber
Büyük olan makam değil
Büyük olan para değil
Büyük olan Allah
Ve kelimenin özü dökülür dile yeniden,
Bu sefer daha bilinçli,
Daha ağır
La ilahe illallah…
Yani hiçbir zulüm meşru değil,
Hiçbir lider ilah değil,
Hiçbir korku hüküm sahibi değil.
Sadece Allah.
Ve Muhammed
Bize sadece namazı değil,
Duruşu da öğretti.
Sadece secdeyi değil,
Şahitliği de…
Son kez yankılanır meydanlarda,
Kalplerde, dualarda
Allahu Ekber
La ilahe illallah,
Muhammedün Resulullah
Bu bir slogan değil,
Bu bir ahittir.
Bu kelimeyi söyleyen,
Zulmü normalleştiremez.
Ve işte çağrı budur
Hatırla.
Uyan.
Ayağa kalk. La ilahe illallah…
Bu söz rahat koltuklarda söylenmek için inmedi.
Bu söz,
Firavunların karşısında dik durulsun diye indi.
Kur’an sorar bize, açıkça, kaçmadan
“Zalimler ateşi gördüklerinde
pişmanlıklarını gizlerler…”
Peki ya bugün susanlar
Onların pişmanlığı ne zaman başlayacak
Ey zulmü görüp
“Beni ilgilendirmez” diyen
Bil ki Resulullah uyardı
“Zalim de mazlum da olsa kardeşine yardım et.”
Zalim nasıl yardım edilir diye sordular,
“Onu zulmünden alıkoyarak” dedi.
Susmak yardım değildir.
Tarafsızlık masumiyet değildir.
Zulüm karşısında sessizlik,
Zulmün tarafı olmaktır.
Bir ayet daha iner kalbe, ağır ağır
“Zalimlere en küçük bir meyil göstermeyin”
Meyil bazen alkış değildir,
Bazen görmezden gelmektir.
Allahu Ekber
Bu tekbir,
Korkunun boğazını sıkan tekbirdir.
Bu ses,
“Allah var, hesap var” diyen sestir.
Hatırla Musa’yı…
Karşısında bir ordu vardı,
Elinde sadece bir asa.
Ama iman vardı.
Ve deniz yarıldı.
Çünkü güç, sayıdan değil,
Haktan gelir.
Hatırla Peygamber’i
Taif’te taşlanırken.
Beddua etmedi.
Ama zulmü de meşrulaştırmadı.
Sabır,
Boyun eğmek değildi.
Ayet der ki
“Allah, zalimleri asla sevmez”
O halde onları normalleştirenleri de sevmez.
Bir tekbir daha yükselir
Allahu Ekber
Büyük olan saraylar değil
Büyük olan ordular değil
Büyük olan Allah
Ey iman iddiasında bulunan
Namazın seni zulme karşı dikmiyorsa,
Orucun seni merhamete taşımıyorsa,
Bir daha düşün bu kelimeyi
La ilahe illallah…
Bu söz,
Her putu reddeder.
Tahtta oturanı da,
Kalpte büyüyeni de…
Resulullah buyurdu
“İnsanların en hayırlısı,
insanlara faydalı olandır”
Mazluma faydası olmayan iman,
Sadece alışkanlıktır.
Ve şimdi çağrı serttir, nettir, açıktır
Ya hak safındasın,
Ya suskunluk saflarında.
Son kez göğü titreten ses yükselir,
Ama bu ses taş için değil,
Kalpler içindir
Allahu Ekber
Allahu Ekber
La ilahe illallah,
Muhammedün Resulullah
Bu bir haykırış değil sadece,
Bu bir ahit yenilemedir.
Ve bu ahdi bozan,
Hesabı da göze alır.