Ufkumda doğarken yavaş yavaş
Öyle ki sardı tatlı bir telaş
Yüzlerim kızardı dilim tutuldu
Bilmezsin ki! gönül sana tutkundu
Çekingen halime bağışla beni
Seni içimde sevdim gizli gizli
Duymasın istedim bu aşkı eller
Kem söze fırsat bulmasın diller
Ne bilsin! kimisi safi duyguyu
Heba ettim uğruna her gece uykuyu
Yanar içimde köz gibi bu sevda
Anlatamasam da ne olur sen anla
Her mısrada bir davet olsa da
Sen onu yazılmış bir mektup sanma
Duygunun depreşi, gönülün taşması o
Sen yoksan içinde, ilanı aşk değil bu..
(29.01.2012)
Yusuf GürsoyKayıt Tarihi : 29.1.2012 19:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!