Bu meslek, ilk insanla bir doğmuş.
Bugünlere değin kılavuz olmuş.
Her nefeste hakikati öğretmiş.
Peygamber, kavmine öğretmen olmuş.
Türk’ün Asya’daki kutlu çağından.
Erenleri Diyarı Rum’a yayılan.
Kalplere mübarek mayayı çalan.
Hoca Ahmet, bilge öğretmen olan.
Maziden atiye köprüler kurmuş.
Her neslin yeniden mimarı olmuş.
İstikamet vermiş, pusula olmuş.
Öğretmen ,millete münevver olmuş.
Aşılmaz denilen surları aşan.
Çağlar açıp çağlar kapatan sultan
Nasihate gerek duyduğu zaman.
Akşeyhti, Fatih'e öğretmen olan.
İstiklal harbine liderlik etmiş.
Düşmanını kahru perişan etmiş.
İlim irfan için mektepler açmış.
Mustafa Kemal, başöğretmen olmuş.
Bir nazar eyleyip talip olana.
Maksadı hayr ile müspet olana.
Yön verir yönünden sapmış olana.
Ne mutlu, böyle öğretmen olana.
Mekan seçmeden köy, kasaba, şehir.
Binlerce fidana can suyu verir.
Dağları, tepeleri geçipte gelir.
Öğretmen, bendini aşan bir nehir.
Aydınlığa dönük tertemiz özü.
Kalpleri saran hikmetli sözü.
Güzel bakıp güzel görendir gözü.
Öğretmen, maarifin aydınlık yüzü
Yürekten dökülen nameler gibi
Göklerde süzülen al sancak gibi.
Her daim milletin hadimi gibi
Bu meslek, memleket sevdası gibi.
İşte kıtalarım tüm dizelerim.
Fikrim ile beraberdir hislerim.
Sesimi duyan tüm öğretmenlerim.
Hepinize selam, hürmet eylerim.
Kayıt Tarihi : 20.11.2024 21:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (1)