unutur her anı,geride kalanları ,
hafıza hatırlarsa acıtır canları.
geriye dönüp yaşasaydık,o anları,
olur muyduk,bu dünyada aşkın kazananları ?
Senelerle yıkansam günler kurutur mu beni
Gelsem şimdi yanına,kolların uyutur mu beni
Bir demet özlem olsa elimde,kapında olsam
Söyle canım,kalbin kabul eder mi beni
Hava mıydı ısınan yoksa kalbimiz miydi soğuğa alışan
Güzel duygular için yazı getirmeye çalışan
Kafasında düşüncesi eksik olmayan ben
Yazıyorum yeniden ama bu sefer başka bi neden
Kelimeler benim emrimde sana doğru yolda
Hala aklımdasın
Üzerimde bi yük gibisin
Sen farklı bi noktasın
En derin fikrimsin
Yeniden düşündüm
İnadına süründüm
Güneş açar;görünür ufukta hayalin,bakışın
Bırak o gezegenlere kalsın,sen ol benim ışığım
Sana olayım muhtaç,bir an sensiz kalmayayım
Seninle çıkayım bulutlara,yavaşça damlayayım.
Göz yaşımı sil,kollarımı boynunda bil.
Günün ilk ışıkları,yüzünde,süzülürken
Çiçek,dalına böcek konmuyor diye üzülürken
Fark ettim,mutluydum seninle beraberken
Gül gonca iken sessiz,sonrasında çıkar diken
İnsan az şey biliyorken mutlu,çokluk yok iken
Zevklisin adeta tarifsiz
Ellerin nasıl soğuk bensiz
Yeni hislere kapılmak yersiz
Nerden çıktın sen densiz
Eninde sonunda olacak olan
Düştüğüm dipsiz duygusal boşluk,
Sol yanımda ağrılar...
Kafamın içinde mantıksal yokluk.
Bu bitmeyen çapsız kahırlar,
Bir gün gelir,seni tahtında ağırlar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!