Cafer Çelik Şiirleri - Şair Cafer Çelik

Adın Bir Dağ Gibi Heybetli
Seni Çok Özledim Babam
Yüreğim Bir Kuş Kanatlı
Seni Çok Özledim Babam

Bilemedim Kıymetini

Doğumla gelir, İnsan dünyaya.
Annesi koşturur bakımına.
Yedirir, içirir, öğretir,
Babası alır kucağına...

Çocuk yürümeye başlar,

Bir sessizlik sarmıştı,
Sanki bütün dünyayı.
Ağaçların yaprakları bile,
Hışırdamıyordu artık.
İnsanlar susmuşlardı,
Bıçak açmıyordu ağızlarını...

Geçmişi düşünüyorum,
maziye dalarak...
Gözlerim doluyor,
İçim sızlıyor hafiften...
Geçiyor gözümün önünden, yaşadığım film kareleri...

Kalem olsam,
Hep seni yazmak isterdim.
Senin isminle başlardım her satıra,
Bıkmazdım ismini yazmaktan.
Bitene kadar yazardım.

Ömrüm her gün azalırken,
Umutlarım birer birer tükenirken,
Kurduğum hayaller ard arda yıkılırken,
Seni gördüm serap misali...

Beni bir güneş gibi aydınlattın,

Düşünüyorum...
Giderken ülkemin tozlu yollarında,
Her bir metresi, fakirlik göstergesi,
İthal makinalarla parçalanmış kaya parçaları serilmiş,
İşçilerin geçim derdi tutan, düşünceli kürekleriyle,
Kimi yerleri ziftsiz kalmış,

Bilmem, neden oldu?
Ben de anlamayamadım sebebini,
Ayırdılar bir anda ikimizi...

Duyanlar inanmadılar,
Bütün bu olanlara...