Hayallerim yordu beni
Oyaladı durdu bir ömür boyu
Erteledi sevdamı her defasında
Bu bahardan bir başka bahara
O bahar hiç gelmedi
Kör kuyularda kaldım
Göremiyorum artık güneşimi
Kapladı her yeri kara bulutlar
Karardı masmavi dünyam
O temiz havadan yoksun
Sana susadım cana susadım
Yüreğime söz geçiremedim
Aldı beni olmam gereken
Yere götürdü
Yanmıştı yüreğim
Ay karanlık yüreğimde
Güneş doğmaz gözlerime
Bülbül hasret gülerine
Bir nefes ver yüce dağlar
Ah dağlar içim yanar
Şiir tadında duygularım
Kelebek kanadında
Umutsuzca geri döndü
Avuçlarım alev alev yandı
O gecenin acımasız karanlığında
Oturdum
Yedi tepeli şehrin
İnci gerdanlığına
Tutsak duygulardan arınmış
Koca bedenimle
Konuşmak istiyorum
Ne umutlarla toplandı papatyam çiçeklerim
Avuçlarımda terledi boncuk boncuk güllerim
On dört Şubatlarda kadife sesini bekledim
Hapsoldu tüm çiçeklerim defterler arasında
Bütün güzellikleri topladım zaman dilimlerinde
Ne garip
Hasretini yaşama tarzı edindim
Hasretin alışkanlığım oldu
Bir ömür boyu
Artık seni değil
Sana olan hasretimin hasretini özlüyorum
Darmadağın hayallerim
Gök kubbede gözyaşlarım
Neredesiniz umutlarım
Ömür bitiyor hadi gelin
Can perişan gönül yaralı
Hasretinden ne zaman çıldırsam
Seni görmek için çırpınıyorum
Gözlerimde gözlerini bulmak için
Gözlerini gözbebeklerimde arıyorum
Birde bakmışım güzel gözlüm
Gözlerin yanaklarımdan sel olup akıyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!