Buzkesen Şiiri - Şefik Akboğa

Gözlerin canlanıyor zihnimde
İkimizi görüyorum puslu bir resimde
Gözlerin çipil çipil bakan
Sonra saçların dükülür omuzundan sarkarak
Gülüşün dört mevsimi anlatır
Yanar sigaram ve her yer duman,

Sen benim toprağım kara bağrımsın,
Sevsem ne ki aşkın harmanı değil,
Bilesin gönlümün tek uğrağısın,
Vakit var ne yazık zamanı değil,

Bir çift gözyaşısın artık şahanem
Akarsın gönümden içeri hergün
Sana boynum bükük yoktur bahanemm
Damlarsın yanaktan dudağa hergün

Gelir diye gözlediğin yolların
Gelen yok giden yok puslu kalmışım
Açıp yine boş sardığın kolların
Sarıp ayrılığı suskun kalmışım

Dağlarınım üşüdüğün buzkesen
Rüzgarınım dağlarında sert esen
Yalnızlığım bir beladır kol gezen
Bende sana hiç bilmeden yanmışım