Buz tutan kediler Şiiri - Yorumlar

kediler buz tutmasın insanların yüreği taşlaşmasınn...sevgi dolu günlere ....

Uzaklara giden gemilrin ardında hep gözyaşı döken birileri vardır, gelmesini bekleyen. Yüreğinize sağlık. Tam puanımla listemde.

baştan sona nefessiz bir çırpıda okudum içinde kaybolurken
kaleminiz seviyorum hep yazın hocam saygılarımla kutluyorum

Kimden : Lâl Vâveyla (Bayan)

Kime : uzungemici / cevat çeştepe

Tarih : 27.11.2012 09:54 (GMT +2:00)


Konu : Yn: BUZ TUTAN KEDİLER - yeni şiir



Şiiriniz antolojimdeki yerini aldı Kaptan, kaleminize sağlık.

/terk edilen peronlarda ölmeye yatan bir kedideydi gözleriniz,
siz, gözyaşlarımı onun için göremediniz/

Sayın Cevat Çeştepe yüreginize sağlık kaleminiz susmasın efendim
selam sevgi ve saygılar...

Evet, herkesin hayatında buz tutmuş bir veya bir kaç kedi vardır. Fakat önemli olan, onu görebilmek; ya da görmek istemek. Değerli şairimiz görüp öylesine güzel anlatmış ki, etkilenmemek mümkün değil. Tebrik ve takdirle kendisini saygıyla selamlıyorum.

Yine yetiştim şiirinize, şayet yetişemeden ölürsem mutlaka gözlerim açık gider sevgili Cevat Bey.Hasta da olsam, seyahatta da olsam bu tiryakiliğim sürüyor.Yoksa bensiz ne böyle güzel şiirler yazabilirsiniz, ne de böyle yanık kokan okuyucu.Dilerim ikimiz de sağlık içinde olalım.Tabidir ki diğer sevgili okuyucularımız da, kediler de artık ölmesinler.Sevgiyle...Enver Özçağlayan

... karlar altındaki bir şiirden, “buz tutan kediler” hikayesi...
ama biliyorum ki siz bu hikayeyi okumayacaksınız.

* * *

-kampanalar mecburi intihar sırasındayken,
haddehane kapısında.

bana uzak sabahların soğuk güneşlerini hatırlatan
uzayan rayların ölü makastarına, gönderirken rahmet çiçeğini
bütün trenlerin penceresinden, gözyaşlarımla öperim gidişleri
öyle bir öperim, öperim ki,
sevgilim benden gider, alır yanına öyle gider, bütün mevsimleri.

/terk edilen peronlarda ölmeye yatan bir kedideydi gözleriniz,
siz, gözyaşlarımı onun için göremediniz/

...,

-siyahtan başka bir rengi kabul etseydi eğer,
katran beyaza boyanırdı.

her kilometre taşında başka renk veda çiçeği açan
o yolların sonunda, bilerek bir bilinmez istasyonun beklediğini
otobüslerin egzoz gazından, ölüm gibi yudumlarım terk edişleri
ölürüm, hem de öyle ölürüm ki,
yürekte kandil söner, dünyanın ışığı söner, biter kalkış saatleri.

/son çığırtkan verirken aldığı en son nefesi yanında değildiniz,
oysa ölen bir kediymiş, nerden bilecektiniz/

...,

-sen ey, ufuk çizgisindeki son gemi bacası,
çek artık dumanını içeri.

sahilimizin kumdan kalelerini savuran dalgalardan
öcünü alır gibi terk edilişlerin, ah bir de bırakabilsem iskeleyi
boynuma seni bağlar ve batırırım, o iskeleden kalkan gemileri
beraber boğuluruz, hem de öyle boğuluruz ki,
terk edişler sonsuza kadar terk eder, sözlüklerdeki yerlerini.

/iskelede de yalnız bir kedi vardı, o biraz ben, biraz da sizdiniz
ama siz bu şiirde kendi üstünüzü çiziverdiniz/

* * *

çünkü bu hikayeyi zaten biliyordunuz.
çünkü sizin de başka şiirlerde buz tutmuş kedileriniz vardı...

Şiir sayfama iliştirdiğim mükemmel bir eserdi. Tekrar tekrar okuttu yine kaleminiz. Yürekten kutlarım, saygılarımla...

okundu ve de buz tutan kedilerimiz hatırlandı..tam puanlı selamlarımla kutlarım yürekten..

şiirdeki ahenk çok çok güzeldi.
cevat hocamız farkını hissettiryor.
mısraların akıcılığına kapılıp gidiyor insan.
şiir sevgisini kamçılayan bir çalışmaydı.
yüreğinize sağlık.
kaleminiz daim olsun efendim.
sevgi ve huzurla kalın.
selam ve saygılarımla...