Kinin kalbini yorar.
Kimi kendini arar,
Kalbinden kini kovar,
Soframıza buyursunlar.
Teşhir, teşbih değildir.
Bunu herkes iyi bilir,
Kazanmak için gelir,
Çayımıza buyursunlar.
Sanki herkes sabır taşı,
Bedeninden ağır başı,
Doksanı geçmez yaşı.
Kahvemize buyursunlar.
Bu ahmakta ne diyor,
Hiç kimse anlamıyor.
Kurt elma yemiyor,
Bahçemize buyursunlar.
Ne mangal, ne ızgara
Ne düdüklü ne tava,
Ömründe gitmez ava,
Evimize buyursunlar…
2025
Kayıt Tarihi : 11.3.2025 15:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!