Bizim Zerduşt Şiiri - Cengiz Esgin

Rüzgar çıngırak sesi getiriyor uzaktan
Biliyorum ki bu gelen ses tuzaktan
Varıyorum meraklı bir sürü kişiyle
Yılanlar insanla uğraşıyor yani işiyle
Meğerse yılandanmış o çıngırak sesi
Kenarda köşede bir sürü insan kafesi
Acıktıkça tıslayarak birini yutuyor
Denizlere düşenler yılanı tutuyor

Ne söylesen boş anlatmak değil vaki
Doldukça boşalıyor masada karafaki
Ve sardıkça yılan insanlığı sıkıyor
Yardakçıların beyni yere akıyor
yalanlarla geçiyor insana zehri
Alkışlıyorlar yaşasın onun sihri
Karşı çıkan yok herkes memnun
Biri eşrefi mahlukat biri maymun

cehalet devrinde küfürler artıyor
Ana çocuğunu yılana satıyor
Bakıyorsun herkes birbirinin cahili
O Suriyeli, Bu Arap, öbürü Somalili
Bir İnsanı daha yutuyor ırkçılık yılanı
Minarelerden taşlarlar namaz kılanı
Sen görmezsin akçelidir casuslar
Özgürlük diye alkışlanır deyyuslar

Devir Fetret devri padişah Şahmeran
İbrahim'in ateşine atılır sorular soran
Sus ve dahi söylenilenlerle yetin
Sana ne kalmışsa Gazee yetim
Duyma, Görme, Sus başını eğ
Firavunlar bu düzenden yeğ
Yedi başlı ejdere olursun yem
Yedi kollu şamdanlar hakem

ağızlar lağım yanında pirupak
Yerlerde sürünen modern ahlak
teknoloji arıyor küreselci puşt
böyle buyurmuştu bizim zerduşt