Büyümek Şiiri - Mehmet Emin Palmanak

Üç yaşındayım,
Hayat ve ben.

Sanki gördüklerim bir déjà vuymuş;
İnsanlar, samimiyetler, sevgiler…
Bunların hep olacağını sanırdım.
Yanılmışım.

Büyümek,
Çok şey anlamakmış;
Yalnız kalmaya alışmakmış.

Çocuk olmanın verdiği mutluluğun
Sadece yaşta kalacağını
Anlamak üzüyor beni.

Neden büyümek zorunda insan,
Neden mutluluğu geride bırakır ki?
Ama elinde olan bir şey değil.

Ben büyüdüm,
Bir çiçek, bir ağaç gibi büyüdüm.

Ama herkes eşit şartlarda büyümedi:
Kimi sevgisizlikten eğilmek zorunda kaldı,
Kimi bolluktan dik büyüdü,
Kimi ise ilgisizlikten
Hiç büyüyemedi.

Yaşam sevgiden ibaret.
Bir şeyi güzelleştirmek istiyorsan
Sevgini vermelisin.

Sevginin olmadığı yerde
Kuraklık vardır…