Yüz değişiyordu güneş büyüyordu
asmalar gökyüzüne çekilip
tuzek merdiveni yıldız uzağına
dili tutuk sebboy ardıllarını aradı durdu
suda
kimbilir kimin ayakizi
hâla ıslak ve diriydi
bu mercanyuvasına adanmış yüzlerce
dirilen pembelik
ay kırıntılarında, giderek artan çığlık
duru gömütte
bir vurup bir açarak kapağı
yeni düzenini taşıyordu yeryüzüne
çivilenmiş bulutlar yeni ayraçlarında
durmadan suya hükmediyorlardı
öyle çok dili vardı ki dünyanın
kutuplar çekmiyordu birbirini
oysa
peçesi kapalıydı insânoğlunun
öyle şaşırtıcıydıki dünya
senin kutup göğsünü
döğüp duruyordu
bir arzuya dönüştürmek ölümüyle
inanılmazdı uzaklık boş saraylar bekliyordu
fildişi kapılardan sızan
tatlı sözler tatlı istek
gömülü kalmalıydı
bir zaman atıyla
hiç bir sarsıntı hiçbir söz duyulmuyordu
oysa volkandı herşey.....
Kayıt Tarihi : 12.9.2002 11:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!