Seni büyütüp o hale getirene hor bakma,
Büyükler el öpmez, eli öpülür.'
Yaşlılığını yorgunluğunu başına kakma,
Büyükler el öpmez, ama eli öpülür.
Nur ile yüzü ışıl ışıl parlarsa,
Dolup gözleri durmaz çağlarsa,
Kahredip gördüğüne kara bağlarsa,
Büyükler el öpmez, ama eli öpülür.
Doğrudur, yaşayarak öğrenmiştir dediği sözü,
Aldığı töreden, kurandan sünnetten ayrılmaz özü,
Ollmamıştır hiç makamda mevkide gözü,
Büyükler el öpmez, ama eli öpülür.
Akıl dediğin başta kalmaz sürekli,
Yaşlanıp yorulsada, yine mert yine yürekli,
Büyük el öperse kıyamet yakındır bilmek gerekli,
Büyük el öpmez, ama eli öpülür...
Bir ayağı çukurda zaten ahir yolunda,
Elinde tespih, dilinde Allah, imanı vardır solunda,
Onlar biz gibiydi, bizde onlara döneceğiz sonunda,
Büyükler el öpmez, ama eli öpülür....
Kayıt Tarihi : 15.3.2025 19:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!