İmkanım olduğu halde yanında fazla kalamadığımı biliyorum ama;
Seni gerektiği kadar sevmedim mi?
Ellerini gerekenden daha mı az öptüm?
Senin yaşamındaki bir parçan olmamla daha az mı gururlandım?
Pişmanlıklar içerisindeyim...
Son zamanlardaki susuzluğun geçti mi?
Üşüyor mu üzerini örttüğümüz toprağa rağmen bedenin?
Yoksun şimdi...
Biliyorum ruhun cennette doğru yükselirken beni görmekte...
...Ve hiç bir şeye ağlayamayacağımı zannederken öğrendim ki,
Göz yaşlarım da akarmış pınarlarını kurutuncaya kadar.
Verilen büyük bir ödülmüşsün bana,
Anladım iyice bunu, senin için toplanan kalabalıkla...
Büyük adamdın, emin adamdın,
Adil ve hoşgörülüydün,
Büyükbabamdın...
Seni şimdiden çok özledim,ruhun şad olsun.(1926-22.06.2012)
Kayıt Tarihi : 3.12.2017 08:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayatta tanıdığım en mert ve hoşgörülü kişi benim büyükbabamdı. Onu ne kadar ozlediğimi bilse belki şu an bile çıkar yanııma gelirdi... Hatta imkanım olsa da kalan ömrümü alsa... Onu kimse benim kadar sevemez.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!