En yüksek dağa çıksan yine küçüksün
Dünya senin olsa, gözünü, marsa dikersin
Kendini akıllı, herkesi aptal sanırsın
Büyüdükçe, gözlerde küçülürsün
Kimse doyuramaz, seni
Gözünü, toprak doyursun
Kibrinden önünü göremez oldun
Az ötesi uçurum, biliyor musun?
Dikkat et dönüşü yok bu yolun
İblis, gülüyor haline bakıp
Toprakta yatanlar, acıkmıyor
Ak ile karayı, orada görürsün
Kayıt Tarihi : 6.7.2017 23:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Aç gözlü haris insanlar
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!