Büyüdük Galiba Şiiri - Tuncay Altunoğlu

BÜYÜDÜK GALİBA

Bileydim Acılarla Büyüyecek Bu Yürek,
Büyümez Ve Hep Çocuk Kalırdım.
Soğuktan Elleri Çatlamış ,Paçaları Çamurlu;
Her Daim Büyümeyi Düşleyen…..

Tek Derdimizin Abc Olduğu O Günler
Geceler Bizim İçin Uyku Saatleriydi Sadece
Kimse Ansızın Bölmezdi Uykularımızı,
Gecenin Kör Karanlığında Nikotin Saatlerimiz Olmazdı.

O Zaman Bilmezdik Şarkılarda Ağlamayı,
Çocukça Kaprislerdi Sadece Bizi Ağlatan
Ya Elimizden Alınan Bir Oyuncak,
Yada Anlamsız Birtakım Saçma Şeyler.

Büyüdük……………….!
Büyüdükçe Dünyanın Kaç Bucak Olduğunu Gördük
Gösterdiler………!
Şarkılarla Ağlamayı Da Öğrendik,
Uykunun En Koyu Zamanında Çalan Kapıyla Acıyı da.
Ve Büyümenin En Büyük Kazancı,
Hayal Kırıklıkları İle Büyüyen Bir Kalp Oldu.

Şimdi Kapatıyorum Gözlerimi Geceye,
Tek İsteğim Çocukça Uyumak
İyi Geceler Çocukluğum,
Umarım Sabaha Yanımda Olursun.

[email protected]