Bugun ayrılık rüzgarı vuruyor pencereme,
Oysa ben sensizliği düşleyip
bastırmıştım en giz yanıma...
Sen benim en büyük yasağımdın...
yasaklara inat sevmiştim
aydınlığını gözlerinin.
Candın sen bir vakitten sonra bedenime..
Aşktı sana beni getiren
sonrasında en insan yanım beni sende tutan..
Bütün sıfatları yükledim gülen yeşil gözlerine..
Aşktın sen,
sevdaydın en kızılından...
Anaydın/anamdın en çaresiz anlarımda sığındığım...
Şafak yüzüme vuruyor,
almaya geldi seni kör karanlık...
GİTMEler en son hecesini tüketti...
Heceleri uzatmalı bu gece..
sesleri bölük pörçük etmeli..
KALlar gelmeli ardından
ve yeni heceler eklenmeli sevdaya dair...
sevdam! en insan yanım;
firari türküler eşliğinde çıkmalı bu gece
ve feda eyleminin en büyüyüğünü yapmalı
kör karanlığın orta yerinde.
pimini çekmeli senli duyguların
bir veda sözcüğü eşliğinde...
Kayıt Tarihi : 11.12.2005 22:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

vahit kemal kısa
TÜM YORUMLAR (3)