Tükenmenin resmini çizdim,
Yüzümün bir kenarına.
Uzak kalmışım sana
Uzadıkça zaman, hüzünde eskiyormuş.
Taze kalmadıkça yara aynı seste acıtmıyormuş canı.
Bilmek acıtıyor anlayacağın.
Belki de bu yüzden bu kadar uzağım kendime.
Sana değil kızmalarım, kendime.
Senliğime bu öfke…
Günler dökülürken takvim yaprağından,
Tenimin bir parçası da düşüyor düne.
Uzuyorum aramızdaki boşlukta.
Uzuyor her şey.
Sen
Ben
Zaman…
Boyumuz kadar acılara gömülüyorum,
Yaşamadığım bütün iklimler rengini çekiyor göğümden.
Acımtırak bir karanlık, kurşun rengi bir hasret doluyor
Çukurlarına yüzümün.
Eskiyorum,
Eksiliyorum, üzerime tutunan her düşe.
Düşe
Düşe…
Yorgun bir geçmişi var yüreğimin.
Yenik bir zafer tutuyorum, kaybetmenin tarafından,
Özün adı yok, alfabem yitik
Susuyor her şey
Cam kırıkları ismin ağzımda…
Adına kanıyor dilim,
Seslensem sana…
Seni tutan yanındayım,
Saf değiştirdim…
Kayıt Tarihi : 10.9.2009 22:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Neden bu kadar çok vedalar, ayrılıklar ve yaşanan acılar. Suçlu kim. Ya öteki yada biz mi sadece. O çok sevdiğimize ne oldu, hani en çok sevilen bizdik bir zamanlar. Bunu hissetmiştik ve emindik. Büyü ne zaman, nerede bozuldu. Biz nerde yanlış yaptık. Peki, biz yanlış yaptıkta başkaları yapmadı mı? Kime sorsam aynı. Kim içini dökse aynı. Bilmediğimiz, farkında olmadığımız başka şeyler mi var yoksa.
Bu güzel çalışma ile karşılaştım.
Tebrik ederim
Yaşayacaklarınız,
Yaşadıklarınızdan
daha renkli,
Daha hareketli,
daha bereketli
Geçmesi temennisi ile
Doğum gününüzü tebrik eder
Sağlık
Afiyet
Başarı dolu bir ömür
Yüce Rabbimden niyaz ederim
Osman ERDOĞMUŞ
SAKARYA
TÜM YORUMLAR (1)