Yeter be deli gönül, ne versem doymuyorsun,
Sevdamın ırmağından, pay’ı da ister gönül..
Ne kadar inlesem de, feryadım duymuyorsun;
-Hep kahveyle yetinmez, çay’ı da ister gönül,
-Bütün dünyayı versem, ay’ı da ister gönül..
Akraba mı istersin, dedem-babam yok ama;
Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta