Büstün Kalmıyor Şiiri - Mehmet İslami

Dibi görünmeyen suya dalınca
Sen batarken bir tek dostun kalmıyor
Düden çekip de içine alınca
Seccade olacak postun kalmıyor

Dost görünen düşmanları gözünde
Büyüttükçe kişnerler yeryüzünde
Direndikçe direnç biten dizinde
Seni dineltecek bastın, kalmıyor

Hoş gününde dostluğunda mert dönen
Dar gününde görünmeyip sırt dönen
Omurgasız güne karşı sert dönen
Baş yaslayacağın destin kalmıyor

Kurt kuzu postunda melerken bile
Zavallı koyuna çektirir çile
Bülbülü de düşman edince güle
Meftunum demeğe mestin kalmıyor

Çatlamış testiyi eline verir
Kurumuş dereye suya gönderir
Eline verdiği kırılıverir
Tapınılacak bir büstün kalmıyor

Yaba yağı için yorulduğundan
Sitem eder durur darıldığından
Elinden düşünce kırıldığından
Yok suyu koyacak testin kalmıyor

Ne yapsan desen duymaz, İSLÂMİ
Hortlaklar insana uymaz, İSLÂMİ
Demokratiksizmi koymaz, İSLÂMİ
Mezbeledelerden üstün, kalmıyor