Ne işin vardı bürükselde
Ana ocağında arpa ekmeği
Neyine yetmezdi sanki
Diyemezsin ki
O ana ki-sade elleri değil
Tabanları da yarık-yarıktı el kapısında
Ali'min şeyi görünüyordu
Eski giysiler içinde üstelik
Sarı saçları umurumdamı
Bürüksel kızlarının
Çinili köşk rüyası değil beni buralara çeken
Ekmek parası
Anlıyon ya
Sarı papatyam-mor menevşem
Duy yetim sesimi de affet beni türkiyem
Şimdi ezan vaktidir sen de
Anam yine
O seferberlik türküsünü söylüyordur
Gözleri yaşlı
Oy yemen de neresi...
Babamı orda yitirmişim
Ağamın kanı sana dökülmüş
Benim
Alın terim bürüksele
Kayıt Tarihi : 1.8.2005 01:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!