Burukluk Şiiri - Hüseyin Salman

Bulutlara bakıyorum simsiyah olmuş,
Aynı sıkıntıyla dolan yüreğim gibi…
Onunda yüreği benim gibi dolmuş,
Tıpkı içimde ki burukluğu hisseder gibi..
Belki bir damla yaş akıtabilse rahatlayacak,
Sonra bir sağnak her şeyi halledecek gibi..
Yazdığım bu satırlar duygu yüklü başlayacak,
Kim bilir? Belki bulut yağmurları gibi…
O bulut ki; kimi zaman kar,
Kimi zaman yağmur olur.
İşte güzelim!
Yaşam dediğin şey tıpkı bunlar gibi…
Elbette ki içimizde fırtına ile bulut,
Ve de güneş olacak.
Yaşadığımız acı ile hüzün,
Sevinç ile mutluluk gibi
Kah yağmur olup rahatlatacak,
Kah fırtına olup uçuracak,
Sabret bitanem, anlıyorum sende ki o burukluğu,
Bırak yaz güneşi gibi olsun, tutma içindeki soluğu,
Doğanın şekillenmiş dengesinin de bir hikmeti vardır,
Biz yaşadık, yaşıyoruz, sabırdan başka yenemez bu zorluğu…
Bir kahkaha, bir gülücük kopsun içinden,
Bende çıkarıp atayım, içimdeki o burukluğu…