Burhan Karadağ Şiirleri - Şair Burhan Ka ...

Hiç gözümü kırpmadan,sıktım kurşunu,
Alnı’nın tam ortasına.
Umutlarım yok artık;
Bütün gece, kollarında uyudum,
Pis bir sokak fahişesi gibiydi, yalnızlık

Şarabım ve ben, iki sevdalıyız bu gece
El,ele. göz,göze, diz,dize
Kök sarmaşıklar gibi sarılırken birbirimize
Eriyip gitti zaman,Arsız sevişmelerimizin ateşinde

Şarabım ve ben, iki sevdalıyız bu gece

Artık kovalamaktan yoruldum aşkı
Umurumda değil,ne gülüşü,ne bakışı
Gözler kalbe ihanet etmiş
Bana ne güzelmiş gözü,kaşı

Sevmek emek ister,mangal gibi yürek

Yalnızca hüzün vardı
Senden önce yüreğimde
Aşkı sevgiyi tatmak var şimdi,
Masmavi cennet bahçende.

Özlemin sıcacık dolaşmaya başladı kanımda

İmkansız! ama, güzel bir aşk bizimkisi
Ayda, yılda, bir görsem’ de, güzel yüzünü
Dert etmiyorum ,düş bahçelerimde büyütüyorum,
Sevdamın rengarenk çiçeklerini.

Yüreğime dokunuyor. sanki, sihirli elleri.

Bazen iki ucu açık
Uçuk kaçık fikirler geliyor aklıma
Yaramaz bir çocuk
Top atıp,komşunun camını kırmak var şimdi
Bütün mahallenin kapı zillerine basıp kaçmak
İşte ben en çok bu hallerimi seviyorum

Hava soğuktu.
Gecenin kızıl karanlığında
Bulutlar binmiş beyaz atlarına
Gidiyorlardı,bilinmeyen sonsuzluğa

Hava soğuktu

Sen beni benden,
Zamanda seni benden çalıyor
Tutkularımız çaresizliğe mahkum
Yürekler,aşkın gölgesinde kan ağlıyor

Zor bir aşkın girdabındayım,biliyorum.
Bile,bile ateşe yürüyorum.
Ruhumun bütün renkleri gri bu gece,
Sağırım,dilsizim,körüm.

Ne kendimi aşabiliyorum,ne sana ulaşabiliyorum.

Sen bana sevme diyorsun.
Ben yüreğimi nasıl kapatırım,
Sağır ve dilsiz odalara,
Nasıl kanlı bıçaklı olurum duygularımla.

Sen bana sevme diyorsun.