Sen gülünce
Gözlerimin içi güler
Tebessüm oluşur yüzüm de
Huzur kaplar ruhumu
Yağmur düşer toprağa
Gökyüzü güzelleşir gökkuşağı ile
Yağmur ne güzel yağıyor
Islanıyor dudaklarım
Özlüyor ruhum seni
Sessizce çıkıp gelsen sarılsan boynuma
Gittiğin şehirler
Özletiyor seni her gece
Sahil de yürürken
Martıları izlerken
Vapur kalkarken
Ayrılıklara şahit olurken.
Gece kızıla dönünce
Deniz dinlenince
Yazıyorum
Niye Kime
Neden diye sordum kendime
Cevap
Beklide yalnızlığıma
Olamaz mı?
Dikkat Ettin mi?
Kaç zamandır soğuk davranıyoruz birbirimize.
Bir Günaydın’ı esirgiyoruz biz den.
Gözlerin kaçıyor gözlerimden.
Sözlerimiz anlamsızlaşıyor kurduğumuz cümlelerimizde.
Gözlerimiz gülmüyor eskisi kadar.
Ağlıyorsun gidenin ardından
Saksılarda hüzün çiçekleri yeşeriyor
Akıttığın gözyaşlarınla
Gözyaşlarınla bir başına kalıyorsun
****
Düşüncelere dalıyorsun gidenin ardından
Yağmur yağmalı ruhumun üstüne
Kirlenen saf duygularımı temizlemeli
Gökkuşağı çıkmalı kalbimde
Güneş açmalı dünyamda
Kararan günlerim sonlanmalı.
****
Anladım ki hiç kimse
Senden bize yakın değil
Kalbimizin içinde ki sevgin
Bahşettiğin bedenimizde gizli
Kimse göremez
Ki senden başka gizlediklerimizi
Öğrendim ki
Sevmek
Saymak
Sahiplenmek
Beraber gülmek
Sessizlikte huzursuzluk değil
Bazen bir özlem oluşur için de.
Adını bilirsin ama dile getiremezsin.
Korkar kaçar ve susarsın.
Fırtınalı günde gemini yönetirsin de.
Sakinliğin de şaşar kalırsın.
Ufka bakınca, ahlar dolar ruhuna.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!