Hiçbir şeysin ama her şeyimsin.
Zıtlıklar içindeki duygum,
Tanımadan sahiplendiğim,
Ve her cümlemin vazgeçilmezisin.
Ama en önemlisi;
Aşka en büyük korkum sensin!
Vedalaşmak zor olsa da senin yanına gelirken hiç bir veda dokunmuyor..
Senle vedalaşmak;
Ölüyorum sanırsın ya hani,
Kimsen yokmuş gibi hissedersin,
Yapayalnız,
Bakarsın ölmüyorsun.
Uzak dur benden!
Bedenime hapsolmus olan ruhum,
Ne seni ne de başkasıni istiyor.
Ruhum sadece özgürlük peşinde,
Bir an önce bırakıp gitmek istiyor bedenimi..
Bedenim ise bi an önce ruhumun gitmesini diliyor,
Öyle bir gülüştü ki sanki değersiz,
Bir o kadar yapmacık ve asabi.
Bazen de öyle bir gülümseyiş ki,
Nasıl bir dünyada olduğunu unuttucak
Ve o kadar zamansız bir gülümseme olmalı
Ki,gözgöze gelesin..
Algılarımı zorluyorum,
Görmüyorum seni yoksun..
Sesini de duymuyorum konussana! ..
Nefes de mi almıyorsun,
Hissetmiyorum eskisi gibi nefesini..
Yoksun işte..
Her zamanki gibi yine zoru seçmiştim,
Çocuktum daha..
Annem mutfakta yemek yapıyor
Ben balkondan parkta oynayan çocukları izliyordum.
İçimden gelmiyordu yaşıtlarımla oynamak.
Balkondan senin gelecegin zamanı gözlüyor
Aşk ya yaşanır ya yazılırmış
Sen beni yaşadın,
Ben seni yazdım her yere.
Sen gittin ben yine yazdım seni.
Elim kalem tutmaz oluncaya kadar yazdım seni.
Hayaller vardır;
Yıkılacak, ulaşılacak..
Sakın yıkıldı sanma, gitti diye,
Ulaştım sanma sakın, senin diye..
Aklanmıştın tam 72 gün önce belki de 71,hatırlayamıyorum..
Bugün seni kalbim yargılıyor.
İdamını istiyor ama infaz edemiyor,
Sürgüne karar veriyor, vazgeçiyordu.
Her kararda duruyordu sanki kalbim.
Acımasız bakmak istedikçe gözlerinde kayboluyordu.
Rengini bilmeden beyazlara bürüsem seni,
Ya da sen beni..
Gözlerinin en derinlerinde,
Gülümseyişin,
Beyazlar giymeme sebep olsun hayatta.
Sahte dünya,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!