Cevap arıyorsan tüm sorunsallarına
Epistomolojik bağlamda bak tüm olgulara
Ne fundemantalist ol ne pragmatist
Gerçekliği gerçeklikle gerçekle
İzm'leri irdele bütün primitifliği ile
Zafer senin habitusunda tüm sevimsizliği ile
Bir çocuk var içimde; ölmüş.
Unutulmuş ve mavi.
Renksiz ve mavi.
Çocuk olmak istiyor yeniden yüreği,
Ansızın ölen,
Kelebek misali...
Hayat,
Damarlarında hissettiğin bir özsuysa
Acı.
Ve hayat deprem sonrası uğursuz bir bekleyiş ise.
Ve hayat bir ölünün öldükten sonra da uzayan morarmış tırnakları ise etine batan.
Ve hayat ağrısı gözlerine çöken bir hastalıksa,çaresiz.
İçinden binlerce yansıması geçen gökkuşağının,
Ya da sevgi dolu bir avuçta biriken denizdi,
Saklamak isterken kendini deli bir sevdadan;
İçinde tek senin yaşadığın,
Deniz kızı.
Gecenin içinde uçan,
Kelebek
Aldanır gecenin içinde parlayan,
Sahte ışıklar saçan ince,yakıcı cama.
Işık olmak ister.
Aşk ister.
Avuçlarım ıslanmştı,
Siyah damlalarla.
Ve
Gözlerime kızgın mil çekmişti defalarca,
Yaşadıklarım…Suçlarım…Cezalarım…
Sen bana bakma,
Ben senin baktığın yönde olurum
Ö.Asaf
Güneş yanıyordu üzerinde,
Sen yanıyordun.
Bu son şiirim.
Duyanlar duymayanlara,
Sakın söylemesin.
Bu şiir;
Son şiirim...
Giderken
Çocuk yüzünde yüzümü,
Teninin pembe kokusunu,
Işık döken gözlerimde
___________Unuttun.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!