Buraya kadar Şiiri - Esra Nur Çandır

Bu muymuş dünya?
Yalnızlıktan kavrulanların cenneti..
Acı çekmeye meraklıların gözde mekanı!
Kendini hangi kefeye koyuyorsun?
Hissizliğine mi?
Sevgisizliğine mi ağlamalı bu hayatın?
Ya da hayat diyerek çok mu uzun tutuyoruz yaşananları? ..

Sevgi gibi,gülmek gibi şeyler yalanmış,
Sen,ben yalanmışız.
Bu şehir ve içindekiler yalanmış..
Doğru olanlar yitirilmiş günden güne
Ya da andan ana mı demek gerek?
Şu andan başka ne biliyoruz ki gerçeğe dair?
Buraya kadar.

Altını çizdiğiniz sözler mi hazırlar sizi hayatın gerçeklerine?
Hayat o çizdiğiniz satırlardan ibaret değil..
Hayat acımasız değil,
Biz acıtıyoruz hayatı..günden güne
Acı çeken bir yürekte,
Gözyaşlarından toprak,hüzün ve özlem kokan kişilerde gizli gerçekler
Sen böyle mi ağladığını sanırsın,
Ya da ağlattığını gözlerinin?

Hayatındakileri sil bir an ve görmediğini,duymadığını farz et.
Görebiliyorken ve duyabiliryorken hisset boşluğu
Ya da kalbinin olmadığını..
İkisi de zaten denk..
Buraya kadarmış işte..