Burası Ayrımlar Ülkesi

Biz daha anne karnındayken başlar,
Sen Doğulusun, sen Batılısın ayrımı yapılmaya
Sen Kürtsün, sen Türksün, Sen Çerkez, sen Acem, sen Arap
İnsan sınıfına koymazlar birbirlerini,
Bir dışlanmışlık başlar aralarında,
Halbuki bir şeyi unuturlar Adem ve Havva anamızı,
Hepimizin aynı anadan babadan geldiğimizi,
Allah’ın kullu olduğumuzu,
Sen, ben ayrımı yapılır, zenci beyaz ayrımı,
Doğulu sevemez Batıdan bir kızı, Batılıda Doğudan,
Yasaktır onlara sevmek,
Daha doğarken başlar aynı ırktan değiliz verimli döller verilmez,
Tür kavramına aykırı ama bir kız sevdim Balıkesirli
Vermediler sen Doğulusun dediler,
Annam sormadı bana “oğlum nerede doğmak istersin”,
Biz ne sevebiliriz ne de sevilebiliriz,
Yok yaşamaya hakkımız, sevmeye hele hiç yok.
Bir kız sevmiştim adı X’di,
Elini tutmam yasak, tenine dokunmam kıyamet sayılırdı,
Evlenmemiz başlı başına bir cinayetti ayrımlar ülkesinde,
Halbuki “seni seviyorum” derdi dilli,
Ellerimiz bir aradayken gözlerimiz parıldardı,
Sevda türküleri dilimizden hiç eksik olmazdı,
Mutluluk tablolarımız vardı,
Renkli boyanmış mutluluk tablolarımız,
Beraber ağlardık çoğu kez,
Başımı omzuna yaslayarak ya da sen bana bütün gücünle sarılarak,
Ama
Olmadı be Doğu Batı diye ayırdılar bizi,
Vermediler kızı, sevmem yasakmış,
Sulu gözlerle sarılarak ayrıldık, bedenlerimiz bizi birbirimize çekse de,
Böyleymiş alın yazım diyeceğim ama diyemeyeceğim, olmaz olsun böyle alın yazısı,
O günlerden ne kaldı geriye,
Sarhoş bir adam kaldı, sıkı sıkı birasına sarılıp, arada bir sulanan bir göz kaldı,
Sevdiğim; ne yaptığımı merak etmişsin,
Ne yapabilirim ki
Oturup içmekten başka,
Bir sigara söndürüp, diğerini yakıp, kendimi zehirlemekten başka,
Arada hıçkırıklarımı unutmamak lazım,
Birde birama akan gözyaşlarımı es geçmemek gerek,
Kadere isyan ediyorum ama ne fayda.
Sonuç olarak ayırdılar bizi,
Doğu, Batı diye ikiye böldüler,
Set çektiler aramıza diğer tarafı sevmek yasak,
Gülüşmemiz yasak, mutluluğumuz yasak, el ele tutuşmamız yasak,
Evlenmemiz zaten cinayet sadıcım.