Gecedeki yıldızlar
Yıkanır koynunda
Gün kızıllığında toplanırken
Birer birer
Dolgun kızmemesi gibi
Hayatım seninle geçsin istiyorum
Sabahları günaydınınla uyanmak
Birbirimizi hep sevelim istiyorum
Sabahları beraber yürüyüşe çıkmak
Tek seninle gezmek istiyorum
Karanfiller, sümbüller, papatyalar,
Kırların o rengarenk çiçekleri .
Etrafa salmaktadırlar bir hoş koku,
Ama hiç birisi senin kadar olamaz.
Haberini aldım, yeni birini bulmuşsun
Hayır hayır benden sonraki değil
Daha sonra, daha daha sonrakinin haberini aldım
Seviyorum, mutluyum demişsin.
İnanmıyorum sahi mi?
Üzüldüm
Sevgisiz ve de sensiz yaşayamam
İlk tanışmamızdı,soğukta karlar altında,
İlk el ele tutuştuğumuz,
İlk öpüşmemizdi banklarda,
Göz göze bakışır,
Sarmaş dolaş olurduk,kollarımızla
Habersiz bir yağmur gibi
Her gün yağıyorsun içime
Sevinçlerinde ucu ucuna yaşayan bir aydınlık
Bana çocukların sevdiği bir denizi
Önceliği uçurtmalara tanıyan gökyüzünü
Yön arayıcılarının kullanmadığı geceyi
Tali bir akşamın tılsımı
Biçti çıkışlarımı
Aldım ardına serdim hayta zamanlarımı
Yer ve gök geri verdi nihayetsiz andımı
Şimdi kehribar günler yıkılıyor üstüme
Bir zambagin tacyapraginda yagmur tanesini
Bir kula atin ruzgarli bayirdan kaynaga inisini
Yarisi golgeli kumlarda olumu bekleyen karanlik bogayi
Sabaha karsi ve hic uyunmamis tanyerinde isiyan kavak agacini
Ve butun bunlari birden dusunduren seni dusunuyorum simdi
nicedir it ürürmüş kapımızda
sokağımız bildik sokak değilmiş
tertemiz kefenmiş evlerin duvarları
saksılarına ayrılık dikilmiş
kent karartıyormuş da yapraklarını
çiçekler dağlara çekilmiy
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!