Burak Pulat Şiirleri - Şair Burak Pulat

Kimsesiz bir sokakta yürüyorum.
Önce derinden bir rüzgar esiyor
Yapraklar uçuşuyor ardından
Sonbahar belli ediyor geldiğini

Zifiri karanlık

Aniden gelir Aşk
Hiç beklemediğin bir anda yakalar seni
Belki ilk görüşte,
Belki de hiç ummadığın birine aşık olursun.
Çok seversin,
Ve öyle bir bağlanırsın ki

Bana nasılsın diye sormasın insanlar!
Ben,
Eski ben değilim artık.
Eski neşem,
Eski heyecanlarım yok artık

Uçurumun en uç noktasındaydım
Bir rüzgar esse
Savrulup düşecektim.
Denize kavuşacaktım;
Maviye.
Sonra seni arayacaktım

Tek başına yaşanmıyor
Bu hayatta.
Ya annen olacak yanında,ya baban
Lakin onlar da bir gün varacaklar hakka.

Sen tek başına kalacaksın bu dünyada

Bir sokağın kaldırımında,
Kaldırımın her taşında
Sanki senin adın yazıyor
Ve ben her adım attığımda
Beynime dank ediyor sensizlik.

Ahh..! !
İsyan ettiğim günlerden biri yine
Yine bitap düşmüş bedenim
Harap olmuş kalbim.
Ahh..! !
Pişman olduğum günlerden biri yine

Saat altıda akşam oluyor burada
Güneş batıyor,yerini ayın eşsiz aydınlığına bırakıyor.
Ben yine sokakta.
Seni arıyorum bir yerlerde.

Birden zifiri bir karanlık bastırıyor gökyüzüne

Bir cumartesi sabahından sesleniyorum sana
Kalemimle,kağıdımla sesleniyorum.
Belki duyarsın beni
Belki anlarsın.
Pişman olursun belki de.
Senden sonra yaşadıklarımı bir bilsen!

Bugün de isyan ettim zamana.
Sabahın ilk ışıklarında
Çıktım dışarı
Güneş doğuşunu izlemeye.
Belki de bir bahaneydi.
Yine seni özledim