Merhaba, benim adım Bünyamin Koşmaz, Almanya'da yaşıyorum. Şiire olan ilgim, küçük yaşlardan itibaren hayatın derinliklerine inme isteğimle başladı. Hayatın getirdiği zorluklar, sevinçler ve acılar beni her zaman düşündürdü ve duygularımı kalemime dökmeye itti. Şiir, bana sadece kendimi ifade etme imkanı sunmakla kalmadı, aynı zamanda insan ruhunun derinliklerine inme fırsatı verdi.
Şiirlerim, yaşadığım anlardan, gözlemlerimden ve içsel yolculuğumdan besleniyor. Duygularımı sözcüklerle harmanlayarak, zaman zaman acıyı, zaman zaman umut dolu ...
Bir bakışla başladı, gözlerimiz buluştu,
Her anı bir sır, içimde saklı bir tutku.
Göz göze geldiğimizde, dünya durur sanki,
Kalbimde hissettiğim aşk, yanar ateş misali.
Yıllar geçse de anılar hep diri,
Her hatıra özlem, kalbimde bir yeri.
Iki yıl süren bir masal, gözlerimde saklı,
Bir dokunuş, bir his, içimde bir tatlı yankı.
Seninle geçen zaman, bir masal gibi,
Bir zamanlar ışık doluydum,
Hayat beni yormaz sanıyordum,
Sabahlarla yarışırdım erkenden,
Gülüşlerim yankılanırdı her yerden.
Şimdi ise gölgeler içindeyim,
Konuşmadık hiç, ama gülüşünle huzur buldum,
Bir bakışınla kalbime derin izler vurdun.
Söylemedin adını, ben yine de bilirdim,
Kalbimde saklı kaldın, ben de onu sevdim.
Göz göze geldik, bir ömür sürdü,
Seni son gördüğüm anı unutamam ben,
Bir bakışınla sustum, yandı içimde sen.
Kalbimde bir yangın, gözlerin derin,
Senden kalan hayalinle savruldum serin.
Rüyalar mısın yoksa gerçek mi bana?
Bu ben değilim sana asıl yazan,
Arkasından gizli saklı, yazarım sana şiir ve roman.
Göz göze geldiğimiz anlarda, bir kıvılcım belirdi,
Ama seninle konuşmadım, utanç içinde yüreğim delirdi.
Sınıfta bir gölge gibi, hep uzaktan baktım,
O anlar gizli kaldı,
Sözler duyulmadı belki.
Oysa Yıllar usul usul aktı,
Ama aklım hiç susmadı.
Zaman geçti, yıllar silindi,
İçimdeki özlem hiç dinmedi.
Bir bakışta kalbim seni aradı,
Ama sen uzaklaştıkça, içim yandı.
Rüyalarımda hep seni gördüm,
Her yüzde seni bulmak, nasıl bir his bilirmisin?
Gölgelerde, düşlerde kaybolurum, anlayabilir misin?
Bir gülüşün düşer bazen aklıma, silik bir hayal misali,
Ellerim uzanır boşluğa, kaybolur, gözlerimden hali.
Zamanı geri alabilsem, almaz mıydım zannediyorsun?
Yağmur altında son kez bakmıştım gözlerine,
Islak kaldırımlar şahit oldu sessizliğimize.
Bir bakış, bir ömür gibi kaldı bende,
Sessizliğe gömülmüş bir sevdanın izinde…
Ben hâlâ aynı yerdeyim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!