Bunu sadece yaşayan anlıyor

gözlerinin her damlası çorak topraklara yağmur olmuş
yeşeren yeşillerin renginde kar yağdırmakta beyaz bulutlar
Gittikçe bir hicran yarası açıldığında
İlacı olmayan bir yaşamın son hastası olursun
Annen gelir aklına
Baban sarhoşluğunda bir zamana karargah kurmuş
Hizmet beklemekte...
Neyin yanlış neyin doğru olduğunu bilemeyen aklımız
Kime inanıyor derken
İçimizde büyük fırtınalar çıkarıyor biten gün
Ve sitemli yürürken yollarda
Aslında herkes kendi kendini imtihan ediyor
Büyük sınav yaşamın ta kendisi
Bunu sadece yaşayan anlıyor.