Doğru söyle, beni hiç mi sevmedin
Peki o zaman o bakışlar neydi
Ben sokağa çıkınca
Senin de bankona çıkmaların
Bunlar da mı yalandı
Bir gülüşüne sığmıştı umudum,
Bir kelimene tutunmuş kalbim
Sen sustun, ben sessizliği dinledim
Her susuşunda biraz daha öldüm
Geceye adını fısıldadım usulca
Yıldızlar bile ağladı ardından
Bir vedan bile olmadı bana
Bir rüya gibi kaydın kollarımdan
Şimdi adını anmak bile acı
Gözlerim alıştı sensizliğe
Belki sen unuttun çoktan beni
Ama ben hâlâ ilk günkü gibi seviyorum seni
Şair Ramazan KınalıKayıt Tarihi : 18.12.2025 05:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!