Soğuk kış günleri
Mos mor olur elleri
Elbiseleri yok belli
Bunlar bizim çocuklar.
Çorapsızdır ayaklar,
Karınları aç çocuklar.
Gözlerini kapatsanda
Bunlar bizim çocuklar.
Ekmek katık istemez
Bir öpücüğe yok demez
Sarılır ana baba gibi
Bunlar bizim çocuklar.
Açlık olmuş kaderi
Onurlular bes belli
El açmazlar kimseye
Bunlar bizim çocuklar.
Sakın sizde vurmayın
Öyle bakıp durmayın
Çabuk tutun elinden
Bunlar bizim çocuklar.
İsyan etmez yokluğa
Bağlıdırlar bayrağa,
Vatan için ölürler.
Bunlar bizim çocuklar.
Kayıt Tarihi : 9.5.2008 19:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Türkiyenin en büyük beldesi olan Acarlar'da yaşanan yokluğun ve sefaletin çocuklara olan etkisini dile getirmek istedim. Acarlar asıl Oğuzların, Üçok boylarından olup Afganistan yöresiTürklerindendir.İlk Hatay'a yerleşmişler beylikler döneminde çok çalışkan diye birkaç aile tarım işlerinde çalıştırılmak üzere getirilmiş burada çoğalıp kültürlerinide yaşatmışlardır. Toplum onlara yanlış tanısada vatana ve bayrağa sadık özbe öz Türklerdir. Buradaki asker uğurlamaları dahi filimlere senaryo olabilecek güzelliktedir. Bu güzel insanlara el uzatmak hepimizin borcu olsa gerek.

TÜM YORUMLAR (3)