Sabahın benzi solmuş isten pastan
Köprü üstü kaybolmuş sisten pustan
Barut üstünde yürür kurşun insan.
Bir hıçkırık çıktı puslu kuytudan
Gönlü buruk bir kadındı ağlayan
Kırık bir kalp çekiyordu mor acıdan
Düştü düşecekti bunalım altından;
Elimi uzattım en içten canımdan
Kırmızı bir gül çizdim bakışımdan,
Elimden önce gözümden kaptı kadın
Tutup getirdik güneşi Üsküdar’dan…
Kayıt Tarihi : 14.12.2015 12:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!