Çok yoruldum ey hayat, yoruldum kahrını çekmekten
Uğurlayıp her hürmetsiz geceyi, ertesi güne “hoş mu geldin? ” demekten
Saçlarım bilirsin kısmetim gibi kısa, süpürge edemedim amma
Yoruldum "buna da şükür Yarabbi" deyip avuçlarımı sakalıma sürmekten
Kazandın hayat, sonunda kalbimi de söktün aldın sol göğsümden
Yoruldum hayat, yoruldum aşkı sen bilip bu yaşta sana çocukça küsmekten...
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta