Bulutların üstünü gördüm...
Çocukken pamuk şekere benzettiğim bulutların
Üstünü gördüm.
Hiç bir zaman şaşırmadım bulut gördüm diye.
Hiç kimse de şaşırmaz elbette..
Ama bu kez bulutların üstünü gördüm;
İnsanların üstüne serilmiş
Kirlenmiş,gri bir tüle benziyordu.
Sonra durdum düşündüm:
Bu sis bu koku bu buhar
Evet aşağıda büyük bir sanayi,fabrikalar var.
Ve haritadan göründüğü gibi görünüyordu tarlalar.
Bulutların üstünü gördüm
Ama bir bakteri kadar bile görünmüyordu insanlar...
Hani şu dünyaya bir geldi mi
Birdaha hiç gitmeyeceğini sanan,
Ülkeler kuran, savaşlar yapan
Hani kendini ırklara bölen
Sonra kafatasının ölçüsünü almadan ölen,
Para sayan, ekmek çalan,
Adam vuran, okuyup adam olan,
Kitap yazan, kitaplar yakan..
Sonra birbirine küsen, kızan
Büyüklenen,kibirlenen,
Ezen, sömüren,
Ezilen sesini çıkarmayan,
Aşık olan,
Aldatan
Aldanan...
Herkes aldanıyordu,
Bulutların üstünü gördüm,
İnsanlar görünmüyordu....
İlk kez yüsekten baktım insanlara
Sonra bir karınca yuvasına bakar gibi baktım dünyaya;
Biraz yükseğe çıkmış bir karınca gözünce...
Birer oyuncak gibiydi her şey
Dedim ki oynayan için ne büyük eğlence...
Kayıt Tarihi : 16.2.2010 19:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!