Bulutların Dili Şiiri - Nevzat Taşkın

Uzaklardan yüklenmiş haber getiriyor,
Hasretle bekleyenlere ümit veriyor,
Muhtaçlara nasıl da çağrı atıyor,
Gelmeden nefesi geliyor,
Bir ses ki yer gök inliyor.
Dünyamıza doğru ilerliyor,
Durmadan yerini değiştiriyor,
Renkleri açılıp soluyor,
Çok dertliyim doluyum diyor,
Dünyalara gözyaşlarını atıyor,
Hasret olanlarla kucaklaşıyor,
Bu bulutlar bizle konuşuyor.

Bazen renkleri gri siyahlaşıyor,
İçinden karışıp kaynaşıyor,
Bir bakıyor bir ağlıyor, gülmüyor.
Gözyaşları dolu dolu oluyor,
Üşütmüş soğuktan donuyor,
Sanki insanlara kaçın diyor.

Nefesi ensemizde hissediliyor
Yüzüme bakın sizi üzerim, diye söyleniyor
Acıyor da bizleri kaçmamıza sanki zorluyor
Bu bulutlar bizle konuşuyor.
27/06/2011 -Nevzat TAŞKIN /KAPAKLI