Hayat böyle kaderim; kadersizliğim.
Böyle geçiyorken hayat saatlerce ayaklarımızın altından
Biz baka kalıyoruz sadece,
Sarışınlığınla anlaşılmazlığınla kalıyoruz.
Hayat böyle kaderim; kadersizliğim.
Biz geç kalıyoruz her şeye,
Seninle olmak vardı şimdi aşkım!
İlk gecemiz gibi aynı ürkeklikte yatmak
Ve dudaklarının tadına bakmak yine
Hasretin çıkmazı gibi öperek.
Seninle olmak vardı şimdi aşkım!
Miladımın devrinde hep aynı anekdotu düşüyorum hayat sayfama
İlk kez kararımı verdiğimde, kararsızlığım ortaya çıkıyor
Tüm meşakkatli yolculuğum gönlüme giden yol oluyor ve susuyor kâinat
Sanki para konuşmuş gibi.
Nice kadınlar tanıdım parmak uçlarımdan banyoya
Tırnak izimden kaçtın
Kırmızı düz çizgilerden
Karanlığın omuz başında oluşturduğu morluktan
Mahremiyetin izbe sokağından kaçtın.
Hayatında gördüğün ilk tımardan
Ne kadar basit hevesler peşindeyiz
Kendimizi parçalıyoruz her mevsim rüzgârlardan habersiz
Takıp takıştırıyoruz
Şekilden şekle girip, pahalı kokular altında saklanıyoruz.
Her ikili sahnede başka bir rol oynuyoruz
Ve kazanç saymıyoruz paylaşımlar yatak odasında perdelerini kapamıyorsa
SENİ DİLEDİM
Seni sana yazmak,
Seni sana anlatmak ve başlatmak
Sayfanın tam ortasına bir öpücükle!
Gözlerini düşünmek ve yaşamak bebeğinde
Başladı yine duygularımın şiirlerimle rekabeti
bu gece öyle bir şiir yazacağım ki sana
Her cümlem seni anlatacak ama sen anlamayacaksın
Kağıdımın bir köşesinden sızacak sessizce senin siluetin
Ama göremeyeceksin kendini bu gece
İlk
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!