Bulurum Şiiri - Mustafa Buğra Tunç

Görürüm gülüşünde gamzelerinde oturan çocukları
Baktığımda bal gözlerinin içine duyarım deniz kokusunu nefesimde
Buse olup selam verdiğimde titrek dudaklarına
Bulurum kimselerin bulamadıklarını

Rüya olup girdiğimde düşlerine
Görürüm kırık kemanında çalınmayı bekleyen notalarını
Rüzgar olup sardığımda saçlarının buklesini
Bulurum saçının telinde güneşin kanının rengini

Yağmur olup düştüğümde kadife tenine
Duyarım nisan yağmurundaki toprak kokusununu teninde
Bir çift göz olup girdiğimde benliğine
Hayata karşı çırpınan bir kuşu bulurum yüreğinde

Ten olup sardığımda küçücük ellerini
Bulurum el değmemiş ellerinde baharın sevinçlerini
Yosun kokusu hatırlattığında seni
Eylül rüzgarları getirir başka suretlerde hayalini

Bülbülün güle hasbihali hatırlattığında sesini
Bulurum neyimin kamışında sesini
Gün olurda gidersen bu yalan dünyadan
Bulurum ruhumun gizli mahsenlerinde seni