Bulur Şiiri - Murat Kavas

BULUR

Zikri daim kalan birde mürşit olan kul bulur
Nefis edep haya arda hakikatlı yol bulur
Arasada fani gözle göremez leylasını
Muhabbetle gezen yerde mecnun gibi çöl bulur

Dualarım ulaşırken nurun ruhu arılar
Nefsimle ben dalaşırken ömür yolu yarılar
Yaylalarda dolaşırken lütfunla tüm arılar
Gayreti kalmışken sırda, diller tatlı bal bulur

Yansın gönlüm ateşlerde, versem harlayan yele
İlahinle gönüllerde sönmez kor, koysam sele
Aşkın ile bülbüllerde, yanık ezelden güle
Yunus gibi yanan narda, yana yana gül bulur

Varı Yaradan’ dan bilen, kötü sözü demeyen
Edeple konuşup gülen, kötülük dilemeyen
Haramdan uzakta olan, kul hakkını yemeyen
Mahşerde kalınca zorda, tutunacak dal bulur

Hazani nefsinden boşan, her şey birden halk olan
Altısı yürekte coşan, doksan dokuzu bilen
Beş ile yoluna koşan, otuz ikiyle ölen
Beden girince kabirde, konuşacak dil bulur

Çift kafiyeli divan
Âşık Hazani
Murat Kavas
22/04/2009