Bulunuş Şiiri - Fahri Kaplan

boş bulundu câm-ı mey oldu tanîn-endâz-ı aşk
yoksa çıkmaz rind-i pür-irfandan âvâz-ı aşk
(şeyh gâlib)

*

habersiz sözler durağındaydım
boş bulundum
yoksa böyle girilmezdi meclise
sarhoş bulundum

irfan unutulmuş bir isim gibi
şeylere takılmış bunca gözler nazarında
oysa u-yanık nefeslerin
hoş bulunmuş yankılarında
duyulur aşkın âvâzı

böyle dökülmezdi kırmızı
sarhoş bulundum
üzümünse kanı
kamışınsa canı
çekilmişti
kanmış ve yanmış bir kirazdım
tam değildim henüz ve biraz
loş bulundum

söze kanarken bakışlar
râz kızarmıştı dudakta
dolu sanmıştım o gül
boş bulundum