1959 yılında çatıdan bir kiremit düştü.; Ve düşmeye devam ediyor
Kars....
Temmuz güneşi bir şeyler peşinde
Bir şeylerde nöbetçi kulesine tutunuyor
Tüfek omuzumda nöbetçi kulesindeyim
Ufuk çizgisine kadar görüş net
Bu memleketin harcında
Toprağın her metre kanında
Çeliklerin etle buluşmasında
Havada uçan metal kartallarda
Asker andında
AY ŞİİRİ
NEREDE OLURSAN OL
Kuzeyin en ucundan,
Ayın deniz sularını koşturduğu bir Kentten
Güneydeki bir Kente geldim.
BİR DUVARDAN BİR DUVARA
Kedi cam kırıkları olan duvara tırmanamadı.
Duvarların...
Dikey tarihini aşamayan kedilerdenmisin.?
Yoksa duvarların yatay tarihini aşan kedilerdenmisin.?
Bilinmeyen yönlere kuşlar uçuyor.
Bütün yollar anamın köyünden geçer.
Bizim ipek yolumuz
Babamın köyü de daha yüksekte
Bir ova köyü....
Babamın köyüne tren ile,
ER MEKTUBU GÖRÜLMÜŞTÜR
Mektup yazılmadan önce neydi.?
Bembeyaz duygusuz bir surat
Öyleyse
Yılın 243.günü
Hayatımızdan üç dakika daha eksildi.
Sanki elbisenin son düğmesi
İlerlerken birden sanki tökezledik.
Sanki örselenmiş şeyler yeniden canlandı
Ve
Gündüz zeytin gece havyar yiyen biri
İnsanlığın başına bela etti atom bombasını
Eşek inci düşürdü.
Eşeğin düşürdüğü inciyi
Horoz yakaladı tavuk yuttu.
(Victor Jara’nın anısına)
En uzun günler
Hapishane günleridir
Hapishanede günler uzundur.
Duvarların arkasında
HAYATIN KENDİSİ ŞİİRKEN
1959 yılında
Çatıdan bir kiremit düşmeye başladı.
Ve
Hala düşmeye devam ediyor.



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!