Bu kızlarım
Benim hasretim
Yüreğimde ki sızım dır
Karanlık günlerimin
Aydınlık yarınlarıdır
Ey koyun gözlüm
Verimli sevdiğim
Burnunda hızman
Yanaklarında gamzen
Bakışın melül
Nazlanman kedi
Kara benim adımdır
Kapkaradır yüzüm
Utanmazlıktan değil
Kömür karasından
Utanmayı da bilirim
Arlanmayı da
Kara gözleri ,simsiyah yüzleri vardı
Bir yumruk olup yarıyorlardı karanlığı
Bembeyaz dişleri parlıyordu
Işıktan kamaşan gözleriyle bakıyorlardı yarınlara
Gökyüzü masmaviydi
Martılar uçuyordu bembeyaz kanatlarıyla
Pervane olmak
Işığın etrafında dolaşmak
Dönmek dönmek
Işıkla kucaklaşmak
İçine çekmek ışığı
Işıkla yanmak
Yağmur yağıyordu
O kadar güzeldin ki
İnci taneleri saçlarına konmuştu
Ellerini yağmuru tutmak için kaldırmıştın
Eteklerin açılmıştı
Bembeyaz bacakların
Özlemek bu kadar güzel mi anlatılır be kardeşim
Yaşamak gibi bir şeydir özlemek
Dağda yalnız bir ağaç gibi
Soyu tükenmiş bir çiçek misali
Karanlıkta ,ayı kovalayan bir geyik gibi
Bir avcı yalnızlığıyla kayaların üstünde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!